حجت الاسلام والمسلمين استاد سيدكاظم حسيني لواساني معروف به "عصّار" دانشمند و حكيم برجسته مسلمان در حدود سال 1263ش (1302ق) در خانداني فرهيخته در كاظمين به دنيا آمد. در حالي كه يك سال داشت، پدرش او را به تهران آورد و سيد كاظم از آن پس به تحصيل علم پرداخت. وي داراي هوشي سرشار و استعدادي خدادادي بود به طوري كه در سه سالگي به قرائت قرآن و فراگيري ادبيات فارسي و تعليم خط پرداخت و در پنج سالگي تمام قرآن را از حفظ نمود. استاد عصار سپس راهي اصفهان شد و در آنجا به تحصيل فلسفه مشغول شد. وي پس از مدتي به تهران بازگشت و نزد استادان اين شهر، فلسفه، عرفان و فقه آموخت و به مدارج والاي علمي دست يافت. استاد سيد كاظم لواساني در سال 1290ش به عتبات رفت و پس از بهره‏گيري از عالمان آن ديار همچون شيخ الشريعه اصفهاني، آقاضياءالدين عراقي و ميرزا محمدتقي شيرازي موفق به اخذ اجتهاد گرديد. ايشان پس از اقامت ده ساله در عراق، مجدداً به تهران مراجعت نمود و در مدرسه سپهسالار، به تدريس فلسفه مشغول شد. وي همچنين مدتي در اروپا به سر برد و به زبان فرانسه تسلط پيدا كرد. از اين عالم و مدرس بزرگوار آثاري بر جاي مانده كه تفسير سوره حمد و كتاب علم الحديث از آن جمله‏اند. استاد سيد كاظم عصار سرانجام در نوزدهم دي ماه 1353ش برابر با 26 ذي‏حجه 1394ق در نود سالگي بدرود حيات گفت و در حرم عبدالعظيم(ع) به خاك سپرده شد.